'Ik moet iets creatiever zijn, want ik kan minder voordoen'

25 juni 2025

Dit mooie verhaal komt uit het AD van 22 juni 2025:

Hij wordt gekscherend de ‘Jürgen Klopp op Wielen’ genoemd. Dennis van Velzen (25) is de allereerste trainer in een rolstoel die een UEFA C-diploma heeft gehaald. Daarmee laat hij alle twijfelaars verbaasd zijn hielen zien. „Ik wil een voorbeeld zijn en mensen een duwtje geven ook hun dromen na te jaren.” 

Hij draagt veruit de mooiste bijnaam uit het regionale amateurvoetbal. ‘Jürgen Klopp op Wielen’, wordt-ie genoemd. Van Velzen straalt. Zelf vindt hij dat een mooi compliment. Het is nogal wat voor een piepjonge trainer om te worden vergeleken met het Liverpool-icoon. „Klopp is mijn voorbeeld omdat hij goed met mensen omgaat. Fanatiek? Ik geef gewoon aanwijzingen zoals elke trainer. Ik moet iets creatiever zijn want ik kan minder voordoen. Maar mijn mond doet het prima.” Die aanwijzingen doet Van Velzen vanuit zijn rolstoel. Daarmee is hij een unieke trainer, misschien wel over de gehele wereld. Achter zijn uiterlijke verschijning, zit een bijzondere geschiedenis.

Te vroeg geboren
Van Velzen werd veel te vroeg geboren, al na 30 weken zwangerschap. Hij moest de couveuse in, maar die waren in het ziekenhuis in Rotterdam allemaal bezet. De enige plek waar nog een couveuse vrij was, was in Antwerpen. Dus werd hij met spoed daarheen gebracht.

Wat is een UEFA-C-diploma?
Een voetbalcoach die actief wilt zijn in het amateurvoetbal of betaald voetbal heeft een geldig voetbalcoachdiploma nodig. Er zijn verschillende diploma’s. Met een UEFA C-diploma is het toegestaan als trainer-coach op te treden bij voetbalteams uitkomend in de vierde klasse of lager in het mannenvoetbal. In het vrouwenvoetbal kun je teams uitkomend in de hoofdklasse of lager coachen. Na een C-diploma kun je opgaan voor een B -en A-diploma, waarbij je meer teams mag coachen. „Omdat het allemaal zo snel moest, deden de artsen geen extra controles”, zegt de in Pijnacker wonende Van Velzen. „Ze gaven me standaard veel zuurstof tijdens de rit. Te veel, bleek achteraf. Mijn hersenen raakten daardoor beschadigd. De diagnose: cerebrale parese. Geen verlamming, maar mijn lichaam krijgt soms niet de juiste seintjes van zijn hersenen.”

Dennis van Velzen (25)
Sinds zijn derde zit hij daarom in een rolstoel. „Ik weet niet beter, ik ben zo opgegroeid. Natuurlijk zijn er dingen die lastig zijn om te doen, zoals met vrienden op verre vakanties gaan naar Amerika of Bali.” Waar veel mensen de onmogelijkheden zien, kijkt hij veel liever naar de dingen die wél mogelijk zijn. „Ik ben blij dat ik alles goed snap en een normaal IQ heb, een eigen huis en een leuke baan heb en dat ik elke week op het voetbalveld kan staan. Als de schade aan een ander stukje van mijn hersenen was geweest, had ik misschien wel kunnen lopen, maar niet goed kunnen denken of praten. Dan had ik mijn leven nu niet kunnen leiden zoals ik wil.”

Van Velzen merkt dat zijn verhaal mensen raakt. Laatst stuurde iemand hem een berichtje dat diegene zijn verhaal had gelezen en zich ook direct had aangemeld voor een trainerscursus. „Toen dacht ik: dáár doe je het voor.” Zijn doel: mensen wakker schudden. Hij wil laten zien dat je, als je in een rolstoel zit, niet figuurlijk aan de zijlijn hoeft te staan. Zijn rol als eerste gediplomeerde voetbaltrainer in een rolstoel is uniek en hij weet dat. Maar hij wil dat het straks normaal is.„Ik wil een voorbeeld zijn, juist voor kinderen of jongeren die denken dat ze iets niet kunnen omdat ze anders zijn. Als ik laat zien dat het kan dan geeft dat misschien anderen ook het duwtje om hun eigen dromen na te jagen. Ik heb veel geluk gehad met mensen om me heen die in mij geloofden. Nu wil ik die rol voor anderen vervullen.”

Van Velzen heeft altijd al een hekel gehad aan mensen die niet in zijn dromen geloofden of aan hem twijfelden. Juist dán wil hij het tegendeel bewijzen. Hij werd vaak onderschat en dat is precies wat hem motiveert. Toen hij moest stoppen met rolstoelhockey wilde hij geen coach worden in die sport. „Dat zou te veel pijn doen en ik wilde niet alleen maar kijken naar een sport die ik zelf niet meer kon doen.” Dus stapte hij over naar zijn andere liefde: voetbal. Via een vriend kwam hij terecht bij WCR in Rhoon. Daar gaf hij op zijn zestiende al training aan volwassen mannen tussen de 25 en 40 jaar. „Best spannend, want sommigen hadden bij wijze van mijn vader kunnen zijn.” Daarna gaf hij ook training bij het derde elftal van GOZ. „Je moet op een bepaald niveau trainen om de cursus te mogen doen, dus ik ging aan de slag bij SHO uit Oud-Beijerland. Dat was nodig voor mijn opleiding en goed voor zijn ontwikkeling als coach.” Bij die club beleefde hij afgelopen seizoen zijn mooiste ervaringen in zijn prille trainersloopbaan. Met het onder 19-team werd hij kampioen.

UEFA C-diploma
Tegelijk met zijn werk als bedrijfsadministrateur begon Van Velzen twee jaar geleden aan de cursus voor zijn UEFA C-diploma. En die opleiding als coach vraagt de nodige wekelijkse aandacht „Het is echt een studie. Je maakt opdrachten, je staat op het veld en je moet het ook combineren met je gewone werk. Gelukkig snapt mijn werkgever hoe belangrijk het voor me is.” 

Op 10 juni heeft hij zijn laatste examen gehaald voor zijn UEFA C-diploma. Een enorme last viel van zijn schouders, maar hij is vooral trots op het feit dat hij het heeft gehaald. Van Velzen ziet zijn diploma niet alleen als een papiertje, maar ook als een boodschap aan de wereld.

Zijn grote droom is werken in het profvoetbal. Of dat lukt weet hij niet maar hij weet één ding zeker: hij gaat het proberen. „Er is nog niemand anders met een UEFA-diploma in een rolstoel. Misschien ben ik de eerste, maar hopelijk niet de laatste.” Hij mocht al twee keer meelopen bij Sparta, sprak met grote spelers en gaf zelfs training. „Ze luisterden echt naar me. Dat gaf zoveel vertrouwen. Zelfs Jonathan de Guzman zei tegen me ‘Het maakt mij niet uit wie er voor de groep staat. Als jij weet waar je het over hebt, luisteren we gewoon’.” En dat is precies wat Van Velzen wil, gewoon trainer zijn. Geen uitzondering zijn, maar iemand die laat zien dat het kan. „Zolang ik iets doe waar ik blij van word, maakt het niet uit wat anderen zeggen. En als ik onderweg anderen inspireer, dan is dat mooi meegenomen.”

Binnenkort keert Van Velzen terug naar Den Hoorn, de club waar hij eerder actief was, om daar zijn trainerspad voort te zetten.

Bron: AD
Foto: Perry Biemans